จิตอิสระ บทที่ 3: ครอบงำ ตอนที่ 14 โดย อิสระ
อาจเป็นเพราะการรบกวนขณะปรับสภาพร่างกาย
จึงทำให้ร่างกายของจีเซลล่ารับรู้สิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในช่องคลอดนั้นว่าเป็นเสมือนดั่งอวัยวะส่วนหนึ่งส่วนใดของร่างกายไปด้วย
ซึ่งมีสภาวะขับเคลื่อนตลอดเวลา และหากขาดอวัยวะชิ้นนี้ไป
ร่างกายก็จะตอบสนองอัตโนมัติด้วยอาการขาดอากาศหายใจ หัวใจเต้นผิดปรกติ
และแน่นหน้าอก จึงต้องทำให้จีเซลล่าต้องแสวงหามันตลอดเวลา...
-เที่ยงคืน-
[b]“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ!!!”[/b]
ร่างเปลือยของหญิงสาวขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็วบนร่างของชายฉกรรจ์ที่นอนเกร็งแอ่นเอวส่งท่อนเอ็นของตนเข้าร่องรักอยู่ด้านล่าง
เต้านมคู่แฝดกระเพื่อมตามแรงเด้งขึ้นลงไปมา
เส้นผมปลิวกระเซิงตามร่างกายเพราะเหงื่อ
เม็ดน้ำผุดพราวชโลมร่างอันขาวใสที่ตอนนี้เป็นจ้ำๆไปทั่วเพราะโดนบีบจับไปทั่ว
กลีบดอกรักที่เคยเป็นสีชมพูมาก่อนกลับช้ำคล้ำหนักเพราะใช้งานเต็มที่
ต่างเต็มไปด้วยคราบของเหลวที่แห้งเกาะติด และยู่ไปตามท่อนเอ็นที่โยกใส่
ฝ่ายชายหน้าตาเหยเกบิดเบี้ยวอย่างมีความสุขระคนเสียว
แทบหายใจไม่ทันได้แต่นอนเกร็งตัวค้างอยู่ราวกับไม่สามารถขยับไปไหนได้อีกแล้ว
อ้าปากค้างออกมาเหมือนกำลังร้องครวญครางแต่ไร้ซึ่งเสียงใดๆเล็ดลอดออกมา จนสักพัก
ร่างชายหนุ่มนั้นก็เกร็งตัวอย่างแรงอีกครั้งก่อนจะหลับตาไปอย่างหมดเรี่ยวหมดแรง
จีเซลล่ากระตุกตัวเล็กน้อยและส่งเสียงกรี๊ดออกมาสั้นๆ
จากนั้นก็หยุดการขย่มท่อนเสียว
หอบพักหนึ่งแล้วลุกขึ้นยืนปล่อยร่างห่อเหี่ยวที่เคยแข็งตระหง่านอวดความเป็นชายของร่างไร้สตินั้นให้นอนหลับใหลอย่างไม่ใยดี
แล้วหันมามองร่างนับสิบกำลังนอนหายใจอย่างรวยรินข้างกายตน
แล้วคว้าเสื้อแจ๊กเก็ตและกางเกงยีนส์ของพวกนั้นมาใส่ก่อนลุกขึ้นเดินเซออกไปจากพื้นที่ใต้สะพาน
ร่างกายเริ่มผิดปรกติอีกครั้งหลังจากขาด “การสอดใส่” เพียงชั่วนาที...
...
....
.....
--ขณะเดียวกัน อีกมุมหนึ่งของเมือง--
แก๊งง
แก้วใสกระทบกันก่อนถูกเอียงข้างออกส่งของเหลวสีอำพันเข้าไปในปากทั้งสอง
ก่อนถูกวางลงกับพื้นโต๊ะหินอ่อนขัดมันที่เต็มไปด้วยลายน้ำเกาะเป็นรูปวงกลมสะท้อนแสงไฟหลากสีสว่างวูบวาบไปมากลางแสงมืดมิด
“แม่ง...” เอกพันธ์สบถออกมาหลังจากกรอกเหล้าเข้าปาก พลางทำหน้าเสียความรู้สึก
“กูเห็นมึงบ่นตั้งแต่4ทุ่มละ มีเหี้ยไรก็บอกกูสิวะ” เสียงมาจากชายหนุ่มผู้นั่งตรงข้ามเอกพันธ์
เขาผิวขาวแต่งกายภูมิฐานเนื้อตัวดูสะอาดสะอ้าน สายตาแหลมคมราวกับสุนัขจิ้งจอก
“กูแค่ไม่เข้าใจว่าทำไม...” เอกพันธ์นึกจะระบาย แต่คิดเปลี่ยนใจ “เอ๊อะ ช่างมันเหอะไอ้เพชร”
ชายที่ชื่อเพชรยิ้มตอบอย่างมีเลศนัย
ไม่คิดจะถามเอกพันธ์ต่อแม้ในใจนั้นอยากรู้มากมาย
เพราะเขาเดาได้อยู่แล้วว่าคงไม่พ้นเรื่องอลิสสิตา ประธานคนใหม่ของบริษัทอยู่แล้ว
ซึ่งเขาคอยดอดสืบเสาะหาข้อมูลจากเอกพันธ์เป็นธรรมดาอย่างต่อเนื่อง
“เอาน่า กูไม่ถามมึงหรอกว่าอะไรเป็นยังไง
แต่วันนี้กูมีของดีมาปลอบใจ โอเคมั้ย?ไอ้เอก” เพชรพูดจบก็กวักนิ้วเรียกสองสาวที่นั่งอยู่อีกโต๊ะมาใกล้ๆ
สองสาวย้อมผมสีทองสไตล์เกาหลีหน้าตาจิ้มลิ้มสองคนเดินมาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ถือแก้วเหล้าในมือด้วย
“มีอะไรคะพี่เพชรขา” หนึ่งในสองคนถามเสียงหวานชวนคุย
“พอดีวันนี้พี่มีเพื่อนคนนึงอยากแนะนำให้เรารู้จัก
เขาชื่อพี่เอก ทำงานที่ริคแซมเชียวนา” พูดจบสองสาวก็หันควับไปหาเอกพันธ์ทันที
“สวัสดีค่าพี่เอก หนูชื่อมิ้นนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะพี่เอก” สาวสวยคนเดิมพูดแล้วคว้ามือไปจับทักทายทันที
ทำเอาเอกตกใจเล็กน้อย
“หนูชื่อจี๊ด มีอะไรให้หนูช่วยเนี่ย...”อีกคนทักทายด้วยการเดินไปนั่งบนตักพร้อมเอาปลายนิ้วชี้ลากไปตามคางของเอก
ดวงตาหยาดเยิ้มทำเอาเอกสะดุ้งเลยทีเดียว ก่อนจะยื่นหน้าไปแทบชนใบหน้าชายหนุ่ม “บอกหนูได้ทุกอย่างเลยนะคะ หนูยินดีรับใช้”
เอกพันธ์พยายามละสายตาจากสองสาวหันไปมองหน้าไอ้เพชร เพื่อนตัวดี
ก็เห็นมันนั่งยิ้มให้จนดวงตาเล็กแทบมองไม่เห็น พลางทำมือบอกให้เชิญไปที่มุมของผับ
เอกพันธ์ถมึงลูกตาใส่ทีนึง ก่อนโอบเอวสาวๆด้วยมือทั้งสองข้างแล้วพาออกไปด้านนอก
เจ้าเพชรยกแก้วจรดปากแล้วดื่มจนหมด ก่อนโยนแบงก์สีเทาลงบนโต๊ะใบหนึ่ง
แล้วเดินมือล้วงกระเป๋ากางเกงเดินตามไป...
[img]http://i.kapook.com/tripplep/18-1-55/korea16.jpg[/img]
[img]http://i.kapook.com/tripplep/18-1-55/korea7.jpg[/img]
จบตอนที่ 14 อ่านต่อ 15 ครับผม
(ขอโทษที่ลงให้ล่าช้านะครับ
ช่วงนี้ยุ่งนิดๆ ขอบคุณที่ติดตามนะครับทุกๆท่าน ทั้งลงนามและผ่านมา :) ติชมได้นะครับ
ขอบคุณ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น