หลังจากประชุมและจัดการเรื่องภายในบริษัททั้งวัน อลิสสิตา เชาวกรกุล ว่าที่ประธานบริษัทRSDคนใหม่ก็กลับมายังห้องทำงานส่วนตัวของตนเองบนชั้นสูงสุดของอาคารดุสิตา ซึ่งเป็นตึกที่ทำงานของคนทั้งบริษัท เธอทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ทำงานล้อเลื่อนสีกำบุหนังผสมผ้ากำมะหยี่ แล้วถอนหายใจเบาๆ เบื้องหน้าเธอคือกองแฟ้มมากมายที่ต้องรอให้เธอตรวจซึ่งเพิ่งเข้ามาเพิ่มไม่นานนี้เอง
“นี่เจนนู อลิสเหนื่อยเหลือเกินทำไงถึงหายดีเนี่ย” เธอพูดขึ้นอยู่คนเดียวราวกับมีคนอยู่ด้วย ซึ่งแน่นอน ผู้ที่รับรู้ไม่ใช่ใคร แต่เป็นเจนนู ที่อาศัยอยู่ในร่างของเธอ
‘เป็นธรรมดาที่เจ้าต้องเหนื่อย เพราะเรื่องงานมากมายและยังต้องแบกรับภาระทางร่างกายจากข้าอีก’ เจนนูพูดราวกับสำนึกผิดที่อาศัยร่างเธอ มันจริงที่อลิสสิตาต้องเหนื่อยกว่าเดิมเพราะต้องแบ่งพลังงานให้เจนนูไปกว่า30% ตลอดเวลา
‘แต่ข้าช่วยให้เจ้าหายเหนื่อยเมื่อยล้าได้นะ’ เจนนูพูดขึ้นเบาๆ อลิสสิตาซึ่งกำลังจะหลับตาก็ตกใจสะดุ้งจากอาการเอนหลังรีบร้องอุทาน
“ไม่ๆ อลิสยังไม่ต้องการตอนนี้” เธอร้องห้ามเสียงหลง พลางนึกถึงความรู้สึกที่เคยเจอ เจนนูได้ยินดังนั้นก็ปล่อยขำออกมาทีหนึ่ง
‘ข้าไม่ได้หมายความแบบที่เจ้าเข้าใจ’ เจนนูพูดด้วยอารมณ์ขัน พร้อมยืดร่างกายที่เป็นดังชุดรัดรูปสีดำมาคลุมตัวของอลิสสิตาไว้ตั้งแต่ไหล่จนถึงต้นขา อลิสสิตาพยายามขืนเบาๆเพราะเธอกลัวจะเกิดเหตุการณ์ซ้ำเดิมอีกแต่ก็ไร้ประโยชน์
‘เชื่อข้าเถิดแม่สาวน้อย ข้าไม่ทำอย่างที่เจ้าคาดไว้หรอก’ เจนนูปลอบด้วยน้ำเสียงอบอุ่น อลิสสิตาดูจะคลายกังวลได้บ้าง จึงเอนตัวกับพนักพิงด้วยความระมัดระวัง ตอนนี้ร่างสีดำของเจนนูก็คลุมร่างอลิสสิตาไว้เรียบร้อย ราวกับเธอกำลังใส่ชุดประดาน้ำ จากนั้นเจนนูก็บังคับอวัยวะของตนให้บีบตัวบริเวณที่เป็นต้นคอ ไหล่ แผ่นหลัง และต้นขาของร่างสถิตตน อลิสสิตารู้สึกได้ถึงการสัมผัสนั้น มันเหมือนกับการนวดดีๆนี่เอง รู้สึกสบาย และผ่อนคลายเป็นอย่างมาก เธอไม่ค่อยได้รับการปรนนิบัติทางกายเท่าไหร่นัก เพราะไม่มีใครกล้าแตะต้องตัวเธอ ประกอบกับการชอบทำอะไรด้วยตนเองเพียงลำพัง ความรู้สึกแบบนี้จึงสร้างความผ่อนคลายให้เธอได้เป็นอย่างมาก
สำหรับเจนนูแล้ว การทำแบบนี้ไม่ได้เปลืองแรงเขาเลย และเขาก็รู้สึกดีที่ทำให้อลิสสิตารู้สึกดีขึ้น เขารู้สึกได้ว่าร่างกายส่วนต่างๆของอลิสสิตานั้นช่างนุ่ม หอมหวาน และน่าชมขนาดไหน ราวกับกำลังโอบกอดปุยเมฆสีขาวนวลท่ามกลางสายลมอันบางเบา เขาไม่เคยได้สัมผัสอะไรที่สุดยอดขนาดนี้มาก่อน มันคือความรู้สึกแปลกใหม่สำหรับเขาเลยทีเดียว
อลิสสิตาเมื่อได้รับการปรนนิบัติอย่างดีเธอก็รู้สึกเพลิดเพลินจนไม่อาจจะลืมตาตื่นได้ หลับอยู่บนเก้าอี้นั้นไป...
/-/-/-/-/-/ขณะเดียวกัน ณ อาณาจักรอมตะนครา กาแล็กซี่ฟอร์แนกซ์ /-/-/-/-/-/-/
เลวิกา เจ้าเมืองผู้เป็นดั่งทรราชทรงบัลลังก์อยู่ในปราสาทพู่กันสีหมอก ซึ่งได้ถูกเขาดัดแปลงให้เป็นสถานที่แปลกประหลาดที่สร้างมาเพื่อจุดประสงค์อันชั่วร้ายของเขา รอบกายเลวีการายล้อมไปด้วยเหล่าอมราเพศเมีย(ย้อนความนิด อมรา คือคำที่ใช้เรียกแทนผู้คนของเดมิก๊อด)มากมายที่ถูกบังคับขู่เข็ญให้เป็นทาสรับใช้ส่วนพระองค์ของเลวีกา อมราทุกตนอยู่ในสภาพเปลือยท่อนบน อวดสัดส่วนโค้งเว้าสวยงามตามลักษณะของเผ่าพันธุ์ ซึ่งไม่ต่างอะไรกับมนุษย์มากนัก เพียงแต่มีสีผิวที่หลากหลายกว่า ร่างนับร้อยของอมราเพศหญิงนั้นอยู่ในลักษณะกึ่งนั่งกึ่งยืน ทุกตนล้วนกำลังถูกเจ้าสายระยางค์สีเหลืองสดกำลังขยับเข้าๆออกๆในอวัยวะเพศซึ่งอยู่ตรงกลางระหว่างขาไม่ต่างอะไรกับมนุษย์ อมราบางตนไม่ได้สติขณะถูกกระทำชำเรา บางตนร้องทุรนทุรายอย่างเจ็บปวด และอีกจำนวนหย่อมๆกำลังร้องครางอย่างมีอารมณ์ สายรยางค์เหล่านี้มาจากส่วนกลางร่างกายของเลวีกา ซึ่งเป็นผู้ดัดแปลง และปรับเปลี่ยนร่างกายของอมราทุกผู้ทุกตนบนดาวนี้ให้เป็นดั่งใจเขาต้องการ มีความรู้สึก มีอารมณ์ไม่ต่างอะไรจากเผ่าพันธุ์มนุษย์ และเขาดัดแปลงอมราเพศเมียทุกตนให้เป็นดั่งผู้หญิง และดัดแปลงตัวเขาให้สามารถสร้างเครื่องเพศของตนได้มากเท่าที่ต้องการ และไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย เลวีการู้สึกสนุกและเพลิดเพลินในกามารมณ์ที่ไม่รู้จบของตนเป็นอย่างมากท่ามกลางเสียงร้องโอดครวญแหบแห้งของอมราในห้องโถงนี้ กลิ่นคาวโลกีย์คละคลุ้งไปทั่วจนอาบย้อมให้ปราสาทพู่กันสีหมอกเสมือนตกอยู่ในอาจม
เจนนู ผู้ซึ่งเคยครองบัลลังก์อันสง่าไม่มีทางรู้เป็นแน่แท้ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับถิ่นอาศัยที่เคยสงบสุขจนน่าเบื่อของเขา กับราชินีจีเซลล่าผู้ครองบัลลังก์ร่วมกัน ขณะนี้อมตะนคราไม่ต่างอะไรจากเมืองร้างที่มีแต่ความสลดหดหู่ เปรียบได้กับกองขยะขนาดมหึมาที่ส่งกลิ่นเหม็นเน่าตลบอบอวล แล้วทีนี้ จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป???
จบตอนที่ 10 บทที่2: แปรผกผัน ติดตามต่อตอนที่ 11 บทที่ 3: ครอบงำ ครับผม
[สำหรับภาพนี่ ขอยอมรับว่าหาตามที่ต้องการไม่ได้จริงๆ เพราะหาไม่เจอ หรือเธอไม่มีก็ไม่รู้ ฮ่าๆ]
(โอ้ จบบทที่2แล้ว อาจจะห้วนๆไปนิด และไม่ค่อยถึงอารมณ์เผ็ดร้อนเหมือนพริกและขิงเท่าไหร่ บทที่3 จะเริ่มแล้วนะครับ เตรียมตัวๆ อิอิ ติชมได้นะครับ)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น